PERIFÉRICOS

A certidume de ter motivos para berrar 

Non se trata tanto do famoso Real Decreto 3/2012 como da imposibilidade da autorrepresentación, do 'que non, que non, que non nos representan' dirixido a un poder que, con diferentes rostros, sigue mantendo as mesmas dinámicas. Diferentes efixies para as estatuas pero idénticos pedestais. 

Trátase da individualidade desgarrada nos seus afectos, de contextos dilapidados e de traxedias do cotiá por culpa dunha crise devoradora que parece castigar de xeito inversamente proporcional aos que máis implicados estiveron nela.

Trátase de necesidade de berrar, máis poética que biolóxica, por cada existencia fraccionada, enchendo o espazo público con sons heteroxéneos que configuren un magma incontrolado e incontrolable. Trátase de facer ruído, este si, que poña fin a este marzo sonoro.

Mail