PERIFÉRICOS

Como me pasara o ano pasado, perdo un dos piares que sostiñan a miña fraxilidade nesta estadía madrileña. Despedino hoxe na Estación de AVE de Chamartín. Vaise de Madrid polo menos durante dous anos. O que lle agarda ao outro lado do Atlántico é mellor que o que deixa atrás.

Estas despedidas cúbrenme dunha sensación de ausencia, de novo comezo. Para moitos Madrid é soamente unha estación de paso da xuventude. A miña xuventude está a piques de marchar pero eu todavía ando por aquí. ¿Ata cando?