PERIFÉRICOS

Releo O ritual da serpe de Warburg e gústame máis que a primeira vez que o lin. Completo a información do texto con cousas que vou atopando por internet, wikipedia incluída, enciclopedia on-line que pon en crise o monopolio do "coñecedor" e da alta cultura. É certo que ten erros (¿Que enciclopedia non os ten?) pero o que sorprende é a gran variadade de temas que hai e a actualización que teñen. Non sei porque aínda non me animei a colaborar, creo que é por vergoña. Ademáis ¿sei de algo tanto como para xerar unha entrada nunha enciclopedia?

As 14:30 vou á biblio do Reina. Leo "La escultura negra" de Carl Einstein que formaliza, homoxeniza e desritualiza o tipo de creacións das que trata neste artigo e este texto de Justo Pastor Mellado. Unha reflexión sobre a arte chilena na que, a través do concepto de "transferencia", externaliza o panorama histórico-artístico nacional chileno dos sesenta primeiros anos do século XX e constrúe unha teoría que obvia a importancia que os chilenos tiveron dentro da configuración do seu propio relato histórico-artístico.

Primeiro fala dunha "transferencia galega" protagonizada por Sotomayor (que foi presidente da academia artística chilena). A súa presenza (de menos dunha década) marcaría un "inconsciente gallego" (sic.) que perduraría cincuenta anos, sendo o gran responsable da incorporación tardía á modernidade de Chile.

Por outro lado estaría a "transferencia catalana" que tería como suxeito único a José Balmes, que viviría tan só durante os seus primeiros anos de vida en Cataluña e logo marcharía coa súa familia a Chile no mítico Winnipeg.

Realmente Balmes fórmase como artista en Chile entón ¿Son suficientes os argumentos que Justo Pastor Mellado articula para falar verdadeiramente dunha "transferencia catalana"? ¿Poden dous individuos marcar a arte dun país durante sesenta anos? ¿Por que soamente hai "transferencias"? ¿Que pasa co resto da actividade artística chilena?

Parte destas cuestións plantexeillas criticamente a este teórico chileno no encontro que tivemos con el no Auditorio de Sabatini. Pastor Mellado contestoume amabablemente e sorprendido porque tivera lido ese artigo pero non me aclarou nada. Recoñece que o seu artigo é unha ficción pero unha ficción, di el, "que funciona".

Da clase que tiven xusto antes en Patronato pouco hai que contar. Tema moi interesante (Le Corbusier e as colmeas) pero eu xa lera o libro.