PERIFÉRICOS

Un pouquiño máis adiante nun quiosco mínimo e sobresaturado merco unha revista cultural para todos os públicos (intelectual e monetariamente falando). Séntome a lela nun banco pero préstolle máis atención á voda que hai no concello que á revista.

No camiño de regreso bótolle vinte céntimos (unha cutrada pero a economía propia non está para botar coetes) a un clarinetista que acompaña con pericia unha Air Suite n. 3 de J.S. Bach pregravada.

No piso toca lavar pratos, poñer a lavadora e recoller bastante que o caseiro vén coa súa cacique asesora a pasar revisión do piso e despois vou a biblioteca da facultade a escribir isto que estás lendo.