<$BlogRSDURL$>

30.3.12

Da Escoita (Mes P) 

Prácticas creativas da escoita. Balance actual.


José Manuel Costa dirixe e presenta o programa Vía Límite, proposta á que se lle ten que agradecer a súa gran capacidade pedagóxica de descubrir, ensinar e rebuscar entre sonoridades e a súa vocación e interese internacionalista que non esquece, tamén como actor implicado, o que está sucedendo no Estado.  Hoxe escribiu este breve texto nun debate que se xerou en mediateletipos, bitácora que implica a algúns dos investigadores máis interesantes dentro do eido da produción teórica do sonoro entendida como práctica artístico-polítca, que creo que sirve como síntese do 'estado da cuestión' do que está a suceder neste ámbito creativo.

JM Costa wrote:

Queridos pandilleros todos: El hecho de que este sea el comentario 50 + es como para congratularse. Pero tampoco demasiado. Somos un poco los mismos hablando de nuestras cosas. Pero creo que nos encontramos en un momento donde las Nuevas Prácticas artísticas han adquirido ya tal importancia como para no poder ser ignoradas por las Instituciones. Esto nos planeta diferentes retos. En ARTe SONoro (la exposición) tuvimos algo más de 50.000 visitas. Situación Sonora tenía lugar en el Reina Sofia, ahora mismo estoy en Gijón con exposiciones e instlaciones sonoras ocupando Laboral… Nos encontramos pues en situaciones que de ninguna manera podemos llamar subterraneas. Es posible, por tanto, que hayan de modificarse nuestras propias estrategias que, en un sentido muy post-moderno, se habían venido limitando casi a tácticas de supervivencia. La polémica es sensacional, siempre que busque ir más allá. Gracias al tiempo y al esfuerzo de todos, ya no hay una sola pandilla reistente, sino muchos grupos, unidos por lazos ideológicos y personales, individuos que van por libre pero se relacionan… Esto, pandilleros unidos, comienza a adquirir otro carácter. Y es nuestra reponsabilidad, creo yo, analizar y criticar, incluso salvajemnte, para entre todos ir adivinando los caminos que nos conducirán de esa estrategia de supervivencia a una de acción ante públicos cada vez más indiscriminados. En unos momentos donde, además, la cultura sufre un ataque que no tiene tanto que ver con dificultades económicas, cuanto con un programa por parte de los poderes públicos para derribar el sistema imprente hasta ahora e Europa. Que también merece críticas a fondo. En fin, que muy bien, que estamos lo suficientemente activos como para cabrearnos. A ver como somos capaces de encauzar esa energía más allá de un círculo de convencidos. 

Mail

|
Comments: Publicar un comentario

This page is powered by Blogger. Isn't yours? Creative Commons License