5.9.07
Pepepaco ou un eremita na Chaira
Choques de procesións (II)
Os fúnebres clarinetes da banda e os grandes crucifixos de plata fan calar ao pastiche oriental, unha mágoa porque a bailarina non o facía nada mal.
Entra o santo no seu templo e comezan as pandereteiras que ían detrás del vestidas de galegas. De galega tamén ía algunha cubana, máis que vestida disfrazada, como diría ela. E non lle falta razón, disfraces son os traxes típicos que aínda que son tradición hai tempo que non son tendencia. Pero nunca se sabe e como a moda non é unha ciencia igual vemos que dentro duns anos domina o revival retro-agro.
Co silencio das pandeireitas remata a procesión, comeza a dispersión cara os bares cheos que hai que celebrar que sacamos ao santo de paseo e nos decorados medievais (é un dicir) regresan os ritmos orientais que dan que falar ao terraceo.
Etiquetas: Eremita na Chaira
Comments:
Publicar un comentario